İKİ IRKSIZ ÇOCUK
Sýrtýna yorgunluk gibi yaslandýðým çam,
Salladý dallarýný, yüzü toy bir Haiti
Suyun aynasýnda, rüzgârýn ýsýrýk izinde
Hayal bile edemediðim onur tacý altýnda
Kan mý düþtü ussuma, býrakýn rahat oynasýn çocuk.
Ýçimde çaðlar boyu taþýdýðým yük
Sinek yüzlü çocuklarý hatýrlatýr bana hep.
Yüreðim doludizgin gözdaðý, öfkem kabarýk
Tafrasý yön mü deðiþti tarifi imkânsýz ihanetin?
Söyleyin, nedendir giderek artan voltajý kahroluþumun?
Serbest býraktým özgür filmin aktörlerini.
Yanýp yanýp sönsün diye üçer beþer yýldýzlar
Ne falakanýn günlüðü açýlsýn bir daha
Ne “Tomato!” çaðrýsýyla gelen ölümler
Her aným, her dönüþüm av mevsimi
Ortaçað öykülerini silmekle uðraþýrken gözlerim
Apansýz koþup, dev bir çýnara sýðýndý simsiyah inci
Ah! Spartaküs’müþ gördüðü bin cana deðer
Hep ayný kördüðümü çözen dedektif sevinciyle
Çiçek tarlasýnda, kelebek düþünde terk edilmiþ
Nasýl kýrgýn, nasýl kor Vezüv yüzü anlatamam.
Bütün renklerin soluþuydu ortakçýlardan arta kalan.
Az ötede, oyun parkýný arþýnlýyordu iki kýz çocuk.
Zulme inat, ayrýþmaya inat, sarmaþ dolaþ kol kola
Biri yeþil vadide bembeyaz düþesti
Diðeri gecenin gerçek yüzü kadar kara
Öterek dönen topacýn çemberinde
Tarihin ipliðini pazara çýkaran
Durma çocuk, çevir bereketli kolunu tulumbanýn.
Ýç kana kana
Ýç ki görsün dünya âlem kardeþçe nasýl yaþanýrmýþ
Nasýl kaynatýlýrmýþ soyu pusuda bekleyen yarasalarýn
Arýnsýn vahþetten ruh, yýkansýn artýk deniz ýþýkla.
Ayný çatý altýnda, tek þemsiye yeter bize.
Demir atýn düþlerime, oturun dizlerime.
Gökyüzüne saraylar kuralým köleliði unutup,
Yeryüzüne filden çadýr gönül borcuyla
Zýplayýn… Zýplayýn… Ki yeniden doðsun güneþ
Zýplayýn beyaz bulutlara yol yakýnken
Henüz keþfedilmemiþ orkestra cývýltýsýyla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.