MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Markiz'e Mektuplar / 2
Yavuz Dogan
Markiz'e Mektuplar / 2
- Yüklemim hüzün benim –
Markiz sana bu sefer ýslanmýþ bir kâðýtla
Ve ömrümü yurt bilmiþ sahipsiz bir aðýtla
Kabuk tutmuþ yaramý son defa kanatarak
Islanmýþ gözlerimi bir yaðmura satarak
Gecenin kýyýsýnda bir menekþe üþürken
Karanlýk yýldýzlarý sessizce bölüþürken
Semanýn her yerine hüzün yaðacak sanýp
Karartýlmýþ geceme güneþ doðacak sanýp
Sabaha dek bin kere ölerek yazýyorum
Gönlümü bin parçaya bölerek yazýyorum.
Markiz sen bir günahýn borcu altýnda kalýp
Bir meçhulün içinde çok uzaklara dalýp
Hazaný düþünmeyip bahara kin ekerken
Vakitsiz göç eyleyip semada ‘’hũ ‘’çekerken
Belki biraz yoruldum belki kýrýldým ama
Belki sana çok kýzdým belki darýldým ama
Hiç piþmanlýk duymadan bile bile öldüm ben
Çünkü seninle bir hiç vahasýz bir çöldüm ben.
Ama nedendir bilmem gittiðin günden beri
Sönmüþ bir yýldýz gibi bittiðin günden beri
Hem yeni doðmuþ günün sisli ýþýltýsýndan
Hem bir mum alevinin isli ýþýltýsýndan
Biraz sevda biraz düþ biraz hüsran alarak
Düþen yapraklar gibi gün be gün azalarak
Gözyaþýmla besleyip bir denizin suyunu
Günah kabul eyleyip tüm aþklarýn soyunu
Güne umut eksem de geceler sen kokuyor
Kalem hasret kâðýt düþ, heceler sen kokuyor.
Belli ki unutmadým belli ki fikrimdesin
Belli ki bedduamda belli ki zikrimdesin.
Ne düþünsem aklýmýn yarýsý sende hâlâ
Güllerin hepsi soldu sarýsý bende hâlâ.
Belki de ben suçluyum belki de sýrf bu yüzden
Yýldýzlardan düþ çalýp nefret ettim gündüzden.
Belki de sen haklýydýn belki yanýldým ama
Bir kez bile bakmadýn tuz ektiðin yarama.
Bazen öznesiz kalmýþ bir cümle gibi öksüz
Bazen suya can veren nilüfer gibi köksüz
Býrakarak gittiðin bir ömrün inadýna
Vefasýz yaftasýný yapýþtýrýp adýna
Önce nihavent oldun derken kýrgýn bir hicaz
Sonra hayýrsýz bir düþ sonra kýþ, sonra ayaz.
Yine de susuz kalmýþ bir lâlezarken ömrüm
Okyanus ortasýnda boþ bir mezarken ömrüm
Sensiz yaþamýþ ama nefes alamamýþsam
Gölgemi bile kovup yalnýz kalamamýþsam
Sebebini sararmýþ resmine sormalýydýn
Baþka aþka sattýðýn ismine sormalýydýn.
Çünkü ben yok saydýðýn bir aþkla yoðrularak
Sýrtýmdan vurulduðum sokakta doðrularak
Akþamýn küskün yüzü inerken perde perde
Düþ satýyorum hâlâ çekip gittiðin yerde.
Ama sen anýlarý ziyaret ettiðinde
Yani mutlu düþlerin terk edip gittiðinde
Hayatýn emrettiði tutsaklýklara inat
Gözlerin görmediði uzaklýklara inat
Sesimin yankýsýný ararsan bir gün eðer
Ve en son adresimi sorarsan bir gün eðer
Sokaðýn en sonunda þiir çýkmazýndayým
Sevda ibadetinin vuslat niyazýndayým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Sen Şiir Sanıyorsun...
İntihar Mektupları / V
Unutmadım Nazlı Yâr
Kırgın / IV
Arzuhal / VI
Sorma Sakın Söyleyemem…
Med Cezir Notları / I
Elveda...
Soğuk... ( Gri Gölge & Yavuz Doğan Ortak Şiiridir.. )
Sustum…