MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Markiz'e Mektuplar / 2
Yavuz Dogan

Markiz'e Mektuplar / 2



- Yüklemim hüzün benim –



Markiz sana bu sefer ýslanmýþ bir kâðýtla
Ve ömrümü yurt bilmiþ sahipsiz bir aðýtla

Kabuk tutmuþ yaramý son defa kanatarak
Islanmýþ gözlerimi bir yaðmura satarak

Gecenin kýyýsýnda bir menekþe üþürken
Karanlýk yýldýzlarý sessizce bölüþürken

Semanýn her yerine hüzün yaðacak sanýp
Karartýlmýþ geceme güneþ doðacak sanýp

Sabaha dek bin kere ölerek yazýyorum
Gönlümü bin parçaya bölerek yazýyorum.

Markiz sen bir günahýn borcu altýnda kalýp
Bir meçhulün içinde çok uzaklara dalýp

Hazaný düþünmeyip bahara kin ekerken
Vakitsiz göç eyleyip semada ‘’hũ ‘’çekerken

Belki biraz yoruldum belki kýrýldým ama
Belki sana çok kýzdým belki darýldým ama

Hiç piþmanlýk duymadan bile bile öldüm ben
Çünkü seninle bir hiç vahasýz bir çöldüm ben.

Ama nedendir bilmem gittiðin günden beri
Sönmüþ bir yýldýz gibi bittiðin günden beri

Hem yeni doðmuþ günün sisli ýþýltýsýndan
Hem bir mum alevinin isli ýþýltýsýndan

Biraz sevda biraz düþ biraz hüsran alarak
Düþen yapraklar gibi gün be gün azalarak

Gözyaþýmla besleyip bir denizin suyunu
Günah kabul eyleyip tüm aþklarýn soyunu

Güne umut eksem de geceler sen kokuyor
Kalem hasret kâðýt düþ, heceler sen kokuyor.

Belli ki unutmadým belli ki fikrimdesin
Belli ki bedduamda belli ki zikrimdesin.

Ne düþünsem aklýmýn yarýsý sende hâlâ
Güllerin hepsi soldu sarýsý bende hâlâ.

Belki de ben suçluyum belki de sýrf bu yüzden
Yýldýzlardan düþ çalýp nefret ettim gündüzden.

Belki de sen haklýydýn belki yanýldým ama
Bir kez bile bakmadýn tuz ektiðin yarama.

Bazen öznesiz kalmýþ bir cümle gibi öksüz
Bazen suya can veren nilüfer gibi köksüz

Býrakarak gittiðin bir ömrün inadýna
Vefasýz yaftasýný yapýþtýrýp adýna

Önce nihavent oldun derken kýrgýn bir hicaz
Sonra hayýrsýz bir düþ sonra kýþ, sonra ayaz.

Yine de susuz kalmýþ bir lâlezarken ömrüm
Okyanus ortasýnda boþ bir mezarken ömrüm

Sensiz yaþamýþ ama nefes alamamýþsam
Gölgemi bile kovup yalnýz kalamamýþsam

Sebebini sararmýþ resmine sormalýydýn
Baþka aþka sattýðýn ismine sormalýydýn.

Çünkü ben yok saydýðýn bir aþkla yoðrularak
Sýrtýmdan vurulduðum sokakta doðrularak

Akþamýn küskün yüzü inerken perde perde
Düþ satýyorum hâlâ çekip gittiðin yerde.

Ama sen anýlarý ziyaret ettiðinde
Yani mutlu düþlerin terk edip gittiðinde

Hayatýn emrettiði tutsaklýklara inat
Gözlerin görmediði uzaklýklara inat

Sesimin yankýsýný ararsan bir gün eðer
Ve en son adresimi sorarsan bir gün eðer

Sokaðýn en sonunda þiir çýkmazýndayým
Sevda ibadetinin vuslat niyazýndayým.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.