Yýlgýn bir ruh gibi sürünüyor aklým, aklýnýn semalarýnda Hoþnut deðilim sezdiklerimden yar! Hani tek yumurta ikiziydi ruhumuz? Ben ölüyorum diyorum, sen hoþça kal!
Nereye kadar giderse pusulasýz bir insan Kaybolmadan açýk denizde Gittim de kayboldum bir kez daha Bir kez daha diyorum, anlasana! Yitmelerden yoruldum kendimi Bulana dek aramaktan Her bulduðumda örtmekten yaralarýmý Kimseler görmesin bilmesin diye Kapamaktan ucube izlerimi Kapanmaktan, kandýrmaktan …
Yaralanýþlarým Yaralayýþlarýn kadar acýtmadý hiç Düþlerime sürdüðün zehir Bir bir öldürse de iyiniyetlerimi Sen olduðun yerde duruyorsun Tüm ihtiþamýnla Çelik bir zýrh mý bedenin ki Deðdikçe üþüyor elim
Ellerim diyorum yar! Ellerim üþüyor! Bir zamanlar býrakmaya kýyamadýðýn ellerim Bir þehrin kalesi düþüyor an be an , utanarak tarihinden Okyanusuna kavuþamadýça aðlýyor deniz Bir martý çýðlýðýnda.
Kulaklarýn iþitiyor, Sen susuyorsun … Hayra yoramadýðým rüyalar gibisin tam da, Gözlerimi kapatmaya korkuyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.