yaðmur olsan yaðmaz; güneþ olsan doðmazsýn günüme sen, gölgesinden kaçan bir çocuk;ben arsýz bir gölgeyim peþinde.
anlamýyor musun hala kurtulamayacaðýný benden varoluþundur beni var eden, istemesen de ki bir katre ýþýktýr gecene düþen hüzün duygularýný bir makasla kestiðin günden beri kanýyorsun göbek baðý bir yalnýzlýk acýsýyla kana(ma)!
yine ben olurum yalnýzlýðýnýn adý da gölgeme lanetler okursun,her ýþýk sýzdýðýnda çaresi yok bilmelisin ýþýksýz yaþayamaz insan. akþama doðru uzadýkça zaman uzandýkça ellerin saçlarýma kendini alýkoyamadýðýnda dokunmaktan hayalime yanaþýp, benden uzaklaþtýkça iþte o zaman kendine haykýr nefretini.
kalbimi kýra kýra kötürüm ettin aþký düzelmez bir daha.
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.