Qəm çanağında

Qəm çanaðýnda

Dərd yaman tutubdu yaxamdan mənim,
Sovuþmur əzabým, günüm zay gəlir.
Kədər ürəyimlə dartýþan zaman,
Kara araq gəlir, dada mey gəlir.

Fikirlər beynimdə ocaq çatanda,
Yandýrýb cismimi, külə qatanda,
Mən qəmin içində sərxoþ yatanda,
Baþýmýn üstünə qarða, ley gəlir.

Parkda skamyaya qalanda güman,
Hər yandan qýrýlýr ümid, ay aman!
Təmbəki qoxuyur baþýmda duman,
Yanýma gicbəsər, əyyaþ, səy gəlir.

Hələ ay budayýr, məni əzir gün,
Kölə Elbəyimi, yoxsa əsir gün?
Yəqin xoþbəxtlik də gələcək bir gün,
Bilirəm gələcək, amma key gəlir.

Elbəyi Cəlaloðlu



Sosyal Medyada Paylaşın: