Baksam cemaline vücudum yanar Konuþmak istesem dil ateþlenir Bakýnca yüzüne cismim hep söner Kaldýrsam elimi kol ateþlenir
Aslýna bakarsan þahlarýn þahý Kendine bakarsan güzeller mahý Bir suya eylerse eðri nigahý Deryalar köz olur kül ateþlenir
Satýlmayan mala pazarlar kurma Yüz bin yaram vardýr bir de sen vurma Ey Fahri þaþýrýp gülþene girme Çiçekler yas tutar gül ateþlenir
************
Aþýk Fahri
************
1900-1975. Yusufeli’nin Zor (þimdiki adý Esenyaka) köyünde doðdu. Asýl adý Ali Fahri’dir. Aþýklýk geleneðinin güçlü olduðu köyünde küçük yaþlarda þiire ve türküye ilgi duydu.
Kendi köyünün ve yörenin ünlü aþýklarýnýn sürekli olarak Zor’da buluþup karþýlaþmalarýný izleyen Aþýk Fahri, gençlik yýllarýnda yörede duyulmaya baþladý. Geleneðe ve þiire iliþkin bilgisini ustasý Aþýk Huzuri’nin yardýmýyla geliþtirdi.
Yaþamýnýn büyük bölümü baþka yerlerde geçen Aþýk Fahri’nin þiirlerinde de bu durum izlenir.
Huzuri, Ýzhari, Reyhani, Nihani, Efkari gibi döneminin bilinen birçok aþýðýyla karþýlaþtý.
Yaþamý, þiirleri ve karþýlaþmalarýna iliþkin M. Adil Özder tarafýndan hazýrlanan çalýþma, basýlma olanaðý bulamadý.
Aþýk Fahri, Bursa’da geçirdiði bir trafik kazasý sonucu öldü ve köyünde topraða verildi.