ÖMÜR ZAMANI

Bu gece Viyana ömür zamani
saatler özlemi vurmakta, Yuvam olan…
burda tek sevdigim ak$amlar
bilirsin severim kaldirimlarla söyle$meyi
dövüne dövüne, dilim de gene sen…
daglar rügarini saliyor kentin sokaklarina
tatli bir sava$ hali sürmekte
rüzgarla ben arasinda ayak üstü,
aldigim tatli bir soluk
kaldirimlar pek bir kimsesiz
sahí nerde sizin kiminiz…





Gözüme dev bir agac calindi karanliklar icinden
yapraksiz, dolu dalli, inceli kalinli
kollarim kavu$madi gövdesini sardigimda
kücücük kadin oldum gölgesinde
seni sararkende kavu$mazdi ellerim cocuk kaldigimdan…
büyücüler kenti gibi burasi, rüzgari ugultulu
tüylerimi diken diken edenden
korkuyorum, cik gel $u kö$eba$indan
ismimi fisilda yine, sonuna M harfi ekle
bileyim senini´M
sahí söyleyin izden kalanlar
nerde sizin M harfleriniz…





Bu gece bütün salincaklar hizmetimde
hani $u sepet olanlardan
icine kivrilip tingir tingir´dadiklarimizdan
gözpinarimda bir parca cam kirigi, can kirigimdan…
sallanirken sensizligime $imdi
gözlerim kayan bir yildiz aramakta
tamda $u an, kulagima dingin bir su sesi ili$mekte
ve bagrima sarinan tatli bir rüzgar.
adin hece hece harf harf bagrimin altina asilmakta
birde Mehmet Atli´dan Ay Dilbere caliniyor ki degme keyfime…
unutma, bu salincakta gögsünü ba$ima yastik bildigimi.
sahí söyleyin salincaklar,
nerde sizin kimseniz…




e.a.
Sosyal Medyada Paylaşın: