bu dersini de anlayamadým hayat parmaðým havada kaldý anlamýna itiraz hiç baþlayamadým söze ,yasaklýyým sanki kýrýntýlarýný topladým ekmeðinin teneffüslerde,az az…
yine gece olur yoksulluðumuzu hatýrlatýr anam bir bacý müzik ile kadýnlýðýný þenlendiriyor.çaresiz mi? zenginliðe nasýl da emanet duruyor bu bedenler,bu kentlerde yürek yerde oturuyor susarak minderde, öyleydi nenemde fýþkýracak gibi sanki birikmiþ öfkesi, sabrým da öyle!
dalýyor köylerime acý , tarumarým mezar baþlarýnda yýllar sonra topraktan mermer oldu babamýn mezarý ölüm ne þýk duruyor þimdi onda…
ne zaman bir sükut uðrasa evimize bir trene aðýtla bindirirdi bizi anam binip ablama giderdik hayat dokundukça canýmýzýn tellerine inip küfrederdik sonrasý dil sürçmesi yasaklý bir lehçe iþte…
hayatýn bacak arasýndan fýrlamýþ kitaplarýný tutuyorum,unutuyorum tüm kepenklerini indiriyorum þimdi zamanýn sessizce eyliyorum hayata itirazýmý…
ne zaman bir masala baþlasa anam nenemle kavga ediyor sanki gelinlikli kýz halen yetiþtirme yurtlarýndan gelmiþiz tarihin yalancýsýyým yetiþemedik hayata kaldýrmýþlar kandýrmýþlardý mermer ile ölümü…
/ bu arada babam hayat bilgisi dersinde öldü ölümünü…/
her neyse! sonrasý bir kaç dönümlük mutluluk sadece iyilik saðlýk,sürüyoruz yaþamý…
ÝRFAN TEMEL Sosyal Medyada Paylaşın:
renas deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.