SABAHI İMZALADIM, UYKUSU ÇOK GÖZLERİMLE
Hep bilindik ezbere alýnan cevaplar vardýr,
Para sesi, Kadýn sesi, Su sesi
Kulaða hoþ gelen, hoþ bulanlardý ,
Ýstisnalar kaideyi bozuyordu
Bir seher vakti, kendi iklimimde
Emektar radyoda içli bir ses
Anteni kýrýk tellerde söyleniyordu, hicaz peþrev
Tamda tatlý rüyalara dalmak üzereyken
Yýldýzlar bir bir kayboluyor gözlerimden
Gökyüzünde yükselen o ilahi sesle
Ruhum akpak, yüreðim berrak
Adýmlarým yine aldý baþýný gitti
Saba makamýnda okunan sabah ezanýyla
Ýlk defa böylesine cankulaðýyla dinlemiþtim
Bir anlama ulvi binbir mana yüklediðim o ahenk..
Ýlk kuþlar durdu secdeye
Ayný anda ötüþmelerinin ispatýydý
Yeri göðü Yaradan ýn aþkýna
Huzurun, bereketin müjdecisiydi
El açýp duaya davet çýkaranlardý
Kulaðýma hoþ gelen üçüncü güzel ses ise ;
Annemin,,
’ Hadi uyan artýk öðlen oldu,, Ne çok uyuyorsun ’ diyen sitemli nidasýdýr.
Ýþe geç kaldým kaygýsýyla gözüm saatte ;
Üstelik,, Öðlen oldu dediði henüz sabahýn 8. 30 dur...
Çare yok, Kaçýþ yok mecburen uyanýr
Kýrk yýllýk hatýr biçtiðimiz
Bir acý kahveyle,
Yeni gün çilemeye baþlamýþtýr
Perdesi çekilmemiþ taþduvarlar ardýnda
Güneþin ilk ýþýklarý
Bir buse gibi konar yanaklarýma
Esasýnda annem bilmez ki ; ne kadar az uyuduðumu
Uzun geceler boyunca þiir deryasýnda dizelerle raks ettiðimi.
Ve karþý kýyýdaki
Dicle Nehri ne þavký düþen hayallerimi yüzdürdüðümü..
Varsýn annem bilmesin,
Öyle ya çok uyuduðumu zannediyor,
Oysa ben,,
Sabahý Ýmzaladým, Uykusu Çok Gözlerimle
Yarým Kalan Þiirlerim Yastýðýmýn Altýnda,
Gün Bereketiyle Kapýmýn Eþiðinde,
Mutlu Bir Gün Dileklerimle,
Sabah ezanýnýn sesi, kuþlarýn sesi
Ve annemin sesiyle,
Sabahý akþama,
Akþamý geceye ve mutluluðu dörde katlarken,
YENÝ GÜN ; GÜNAYDIN ’ IM OL...
DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.