YILDIZA ZAMANA VE KUM SAATİNE DAİR
hüzünlü bir uzak doðu türküsü bu
Mevsim güz bozkýr topraklarýnda
Göçebe bir savaþçýyým
Son defa konma arzusuyla daðlara düþen
Gözlerin çekti, ve yaylar fýrladý kalelerinden
Koþturan atlar mý uçtular
Yer yüzünde ayak izleri
Arkasýndan bakakalan karýncalar
Yýldýz oldular sonra gök yüzünde atlar
Arkasýndan gecenin küfrü senelere
O atlý süvariler mi bilmiyorum ama
Þaha kalktýðýný gördüm nefessiz yýldýzlarýn
Sessizliðin iliklerine iþlediði bir anda insanýn
Duydum
Mümkünata sövüþü daðlarýn daðlar kadar
Ve þelaleler kadar yüksek baðýrýþ çaðýrýþla
Rüzgarlar kadar sert, ve kanyonlar kadar keskin vadilerden
Noktalarý yetiþmedi cümlelere
Çöldeki her bir zerrenin
Kum saati
Bir çeviren olmasa onu
Bozan olmasa bu oyunu
Mýzýkçýlýk yapmasalar
Fasülye saymasalar…
Düþtüðünü varsay
Kýrýldýðýný o cam fanusun
Döküldüðünü zamanýn ellerinden
Uçuþup sonra yýldýz olduðunu her bir anýn
Bir balýðýn karnýnda yýllarý düþün
Sabretmek öyle kolay mý düþün
Takvim güneþ mi ay mý düþün
Gerilen ok mu yay mý düþün
Mecusilerin ateþinde tutuþmuþ seneler
Benim için cehennemde
Zamaný bir avuç toprak siler
O da çok bu alemde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.