Sevmekle baþlar en derin yaralar.
Önce seversin onu,
Gözlerini kalbine akýtýp avuç avuç içmeyi,( içmek)
Zordur tek yanlý sevgiler,
Yarým býrakýlmýþ bir hikâye þimdi alnýmdaki çizgiler…
Tutamadýðým gözyaþlarým hüzünle damlar
Sevmekle baþlar en derin yaralar
Zordur tek kiþilik yalnýzlýðým
Tek kiþiliktir matemim
Sessizdir, sensizdir kalabalýðým.
Ben, ekim sonunda sonsuzluðuma aðlamýþtým
Gecelerdir gözyaþlarýmý sinesinde saklayan
Ýstanbul deðil,
Sensin beni bu kente baðlayan.
Kasým ortasýndayýz artýk, Ýstanbulu bulutlar sarmýþ
Güya gökyüzü rahmet saçmaya baþlamýþ
Herkes yaðmur yaðýyor sanmýþ.
Oysa ben sadece sevgimi gökyüzüne fýsýldamýþtým
Gökyüzü sevdama aðlamýþtý.
Aralýksýz sevdam gitme kal aralýksýz
Sevmekle baþlar en derin sýzýlar.
Ey sevdam! Yüreðinde yaban el
Yanýndaki yaban el, ben sadece avuntu
Uzaklardan bakan el.
Kör kuyularda kaldým, buz oldu yüreðim
Canlý cesedim þimdi ömrüm bitene kadar
Yüreðine sýðdýramadýn
Bir damla yaðmur olup yaðamadým
Yer edemedim sende
Nefesimsin dedim, nefesin olamadým.
Yokluðun:
Ciðerlerimi yakan nefes,
Yüreðimdeki hançer,
Baðrýmdaki kan kusan volkan,
Akan gözyaþlarýmla sönmeyen yangýn.
Aklýmýn medcezirlerde çýrpýnýþlarý
Dilsiz saðýr yüreðimin çýldýrtan
Çýðlýklarý duyuyor musun?
DAÐÇÝÇEÐÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.