Sessiz Tren
Bilmem ki bu kaçýncý nisan?
Saymadým…
Kaçýncý gülüþü bahar dalýnýn?
Hani geri gelecektin o sessiz trenle?
Elveda deðildi son sözün.
Býrakýr mýydým bilseydim o buruk gülüþünün,
Nice cemreler beni avutacaðýný.
Hasretinle suluyorum verdiðin gülü,
Her gece sabýrla bekliyorum yarýný.
Þafakta,
Ayný saatte gelir,
Sessiz,uzun,siyah bir tren.
Kimseler duymadý seni kaçýrýrken,
Uçuyordu sanki mutluluktan.
Boþuna içimdeki vehmin isyaný,
Biliyorum,
Boþuna yaðmurlarda beklemem.
Nedendir gecelerde uykusuzluðum?
Bir parça uykunun adýysa elem.
O ahþap evde kahkahalar yok artýk,
Kapýsýný çalan olmadý
Ve güneþ görmedi nice yaz.
Muhabbeti kestim insanlarla,
Bilirsin,
Beni senden gayrýsý anlayamaz,
Anlayamaz…
ö.b.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.