Yoksu(n)l Günlerim

Perdesini araladýðým yeni günde
Düþman oldum sensizliðe
Doðan güne gülümsemeyi unutan çehrem
Birde sisli düþler/perdelenmiþ hayallerim


Rengi solmuþ bir resim
Belki de siyah/beyaz bir film
Lambalarý sönmüþ karanlýk bir sokakta
Gezercesine adým adým yalýn ayak


Ýsimsiz bir mezarýn baþýnda
El açýp dua’ya durmak gibi
Belkide kefensiz bir ceset gibi
Avuçlayýp topraðý üzerine örtmek
Hem de diri diri gömülerek

Küçük bir umut olsa
Yarýnlar inzivaya çekildiði vakit
Susmalarým isyana dönüþse
Lal olan dilim haykýrsa sonsuzluða

Yaralarým kan sýzdýrmak yerine
Kabuk baðlamaya baþlasa
Yokluðun/yoksulluðun girdabýnda
Ben kendimi bulsam yeniden


Tükenmeden tutunabilsem geleceðe
Haykýrsa, çýlgýnca naralar atsa yüreðim
Durup ardýma bakmadan
Dimdik ayakta durabilsem
Kahpeliklere, hainliklere karþý

Ah bir ayaða kalkabilsem…

s.ç
Sosyal Medyada Paylaşın: