Kaybolup giden düþlerimin içinde Soluk bir güneþin altýnda Yetim kalan duygularým Zehirli sarmaþýklarla sarýlmýþ Gönül baðým…
Kirpiklerin arasýndan süzülen yaþlar Soðuk ve yalnýz kalan dünyalar Bezgin, Bir o kadar da yitik hayatlar Susar isyanlar Boðulur sessiz çýðlýklar
Zamanýn içinde kaybolmuþ ömrümden Ne kaldý geriye elde Geceler neye gebe Tamda karýþmýþken düþüncelerim Umutlarým yok olmuþken Derken birde...
Bir gülüþ ki zindanýmýn en kuytusundan Iþýk saçan Bir parça topraktan Yeþeren umut filizleri yaratan Zemheri soðuðunda ayaza çalan duygularýmý Sýcaklýðýyla saran Bir çift eldi bana uzanan
Kandilleri yanarken minarelerin Bir ses yükseldi tan vakti Türküler söyler dillerin Sustu yüreðimde yükselen Yalnýzlýk çýðlýklarým Hoþ geldin gönlüme Karanlýklarýn güneþi
S.Ç
Sosyal Medyada Paylaşın:
HELİN. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.