Düşleri gerçeğe sorsun istedim.

Kaç bahar geçti, benim ömrümden.
Kaç mevsim bitti, ayrý gülünden.
Ümidim kalmadý, gitti günümden.
Sabahý olmasýn, gecenin ya rab.

Kanadý kýrýk, bir kuþ misali.
Daðlara yürüyen, mecnun timsali.
Yaralý yüreðim, Ferhat emsali.
Aþkýna tutsak, mahkumum ya rab.

Baðrýnda açan, kardelen gibi.
Boynu bükük aðlar, gözlerim þimdi.
Feryad-ý figan, bülbülün dili.
Hasreti yüreði, daðlýyor ya rab.

Duman olup baþýma, çöker anýlar.
Yara olur içimde, tüm hatýralar.
Her gecenin sabahý, biter rüyalar.
Dolar hep gözlerim, aðlýyor ya rab.

Gözleri geceme, doðsun istedim.
Düþleri gerçeðe, sorsun istedim.
Sevdasý içimde, yansýn istedim.
Yokluðu içimde, kanýyor ya rab.


Erdinç Sert

Sosyal Medyada Paylaşın: