Petekte Baldım...

Girecek yerim yok kalbinden baþka
Düþemem ki inan bir baþka aþka
Ýki cihan seninle olsaydým keþke
Yaralý yüreðim aðladým güldüm...

Seninle yaþadým en güzel aþký
Bilmedim yalaný bilmedim meþki
Çaresiz düþündüm bu nasýl iþ ki
Hayale rüyaya hülyaya daldým...

Sevemedim sensiz yaþanan günü
Koþtum! bulamadým dosdoðru yönü
Düþerken ardýna görmedin beni
Peþinden aþkýmý feryada saldým...

Savurdu rüzgarýn bir yaprak gibi
Kurudum çölünde bak toprak gibi
Kýrýldý kanadým ah! aprak gibi
Saramadým seni hasrete kaldým...

Seninle dört mevsim bahar yaþadým
Kanmadý yüreðim sensiz üþüdüm
gecelerimde sen tatlý düþ idin
Sevda çöllerinde, sarardým soldum...

Canýma can bildim canýmdan öte
Damarýmda kandýn kanýmdan öte
Yaþarken öldürdün zulmünden öte
Sen boþ kovan ben peteklerde baldým...


Erdinç SERT
Sosyal Medyada Paylaşın: