Özlem düþtü geceye andýmýz kaldý yarým Yüreðe yaþ taþýrým, varsýn gece utansýn Sanki dünyam deðiþti, katlandý ahuzarým Bin, kara taþ taþýrým, varsýn gece utansýn - Ne geceyi suçladým ne de kara bahtýmý Kimseye yýktýrmadým, senli gönül tahtýmý Hiç kimseler sökemez,yüreðimden ahtýmý Ben bu yükü taþýrým, varsýn gece utansýn - Durur sanki zamanlar aþk badesi içerken Yakamoz saatleri sensiz gelip geçerken Tanýyýp bildiklerim ektiðini biçerken Ben bu yükü taþýrým, varsýn gece utansýn - Bu sözleri söylerken açýk ve nettir sözüm Sana her dem güvendim, bire baðladým özüm Bazen dilim dudaðým, bazen de olsan gözüm Ben bu yükü taþýrým, varsýn gece utansýn - Dostelinin dilince, helal alýn teriyim Bu sevda kavgasýnýn yýlmaz bir neferiyim Söz verdim dönüþüm yok, hep sözümün eriyim Ben bu yükü taþýrým, varsýn gece utansýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.