sebepsiz gelen hüzünlerin konakladýðý limanlara kol kanat gerdim kendimi bildim bileli... halbuki hiç kaygýlanmamýþtým gelecekten... sis, pus ya da kar... doðru bildiðim yollarda yürümenin korkusu kaldý aklýmda... her daim... korkmadým korkaklardan yine de... hiç yoksa kötünün cesareti var! korkaklarýnsa hesaplarý... hepsine inat, haykýrdým ve haykýracaðým! gücünüz yetiyorsa, iþte buradayým... gelin hemen, gelin alýn canýmý... belki üþüþür kargalar baþýma sivri pençeler okþar yanaðýmý! yine de olmaz! izin veremem alamazlar vicdanýmý...
06.01.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.