Üþüyorum ama bakmayýn siz bana. Ellerim soðuk ve yaðmurlu, gözlerim parçalý bulutlu hani. Kara gömlekli, kara yaðýz bir delikanlý Keskin bakýþlý, kan kýrmýzý ve içi içine sýðmaz bir deli bendeki yürek. Kar, kapatýyor tüm kirlerimi...
Kirpiklerin ok ok ya senin. Sineciðim hedef olmak istiyor. Atsan ölsem, vursan ölsem, ölsem ölsem dirilsem Kanasam için için, kan açýða çýksa, kar ala bulansa ? Yaðmur alsa tüm kirlerimi...
Göz yaþýnýn tanesinde boðulacak, Çaresiz, vasýfsýz, küçücük bir adamým ben. Hep suçlu hissetim kendimi, seni hakkýyla sevmedim. Öl demeden ölmeyi bilemedim, git dedirtecek kadar bekledim. Þimdi yer yarýlsa da içine girsem diyesi hislerim. Depremlere karýþsa tüm kirlerim...
Nasýl atýp tutuyordum, uykusuz gecelere bir bilsen. Taþý topraðý altýn yapýyordum, seni saraylarda yaþatýyordum. Altýn taraðý Zeynep ten çaldým, turnalardan selam saldým. Tahir’i Zühre den ayýrdým, þanýma rakip diye. Ateþ yakýp yýksa tüm kirlerimi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferromuratti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.