Beni attýðýnda parçalandým aslýnda. Belli etmesini becerememiþ olamamamdý aptallýðým. Sende baþýný alýp git, baþýmý alýp da hatta. Bir tutam karanfil kokusu býrak dipsiz kuyularýma. Sensiz geçen her günümde kaybolduðum anlarým. Ýçimde; ölümden baþkasý yalan dolu notlarým. Gülerim ben, aðlanacak halime ...
Kapattýðýn, sadece kapý deðildi yüzüme. Ümitlerin ömrü bitti. Gülleri diken sardý. Ceylaný avcý vurdu. Ben kozasýnda ölmeyi bekleyen oldum. Sen ipeðime hasret tüccar. Hoþ... Gülerim ben aðlanacak halime...
Benim bu derdim dert deðil, seninkinin yanýnda. Büyüten benim, nankör bir kedi misali yara sandým belki de. Belki de uykudan uyandýðýmda baþladý sensizlik. Sen çölde serap. Nar-a nur sun. Dokunduðumda yandýðým, el çektiðimde öldüðüm, Aðlanacak halime güldüðümsün...
Þimdi, haykýrsa avaz avaz çocuk kalmýþ yanlarým. Sen diye tuttursam, annemin eteðinde. Ýdare edemem desem anne, idare edemem. Sende baþýný alýp git , baþýmý hatta. Akça pakça ellerinle sil göz yaþlarýmý. Söyle anneme, beni anlamasýný beklemiyorum. Aptal gibi, çocuk gibi, az buçuk adam gibi. Ýlk kez aðlýyorum, güldüklerimin yerine. Býrakýn daðýnýk kalsýn isyaným...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferromuratti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.