Deli Kız
Umut kuyularýmdan boþ çýkýyor kovalar,
Sarý sarý topraklar daðýlýyor elimde
Gecelerde rüyalarým sensiz bitiyor
Pembe düþlerim savruluyor þimdilerde.
Parçalanmýþ dost köprülerim deli kýz,
Seller basmýþ gönlümü, kapýldým gidiyorum
Tutma, tutma ellerimi istemiyorum
Sensizliðin kollarýna bile bile atýlýyorum.
Kýrýk aynalara bakmýþým yýllar yýlý,
Buncadýr boþuna sevmiþim yüreðini,
Sana da deðmezmiþ, anladým deli kýz,
Sen de býraktýn bana, yaman bir kýþ.
Birgün, bahçemdeki güller büyüyecek elbet,
Elbet, dikensiz sevdalarý yetiþtireceðim
Renk renk, boy boy, hepsi de aþk gülü,
’Deli Kýz’ diyeceðim ona, ismin gibi.
Bekle ’Deli Kýz’, döneceksin benliðine,
Piþman olacaksýn inan sevgisizliðine,
Kýskançlýk güllerin kuruyacak yüreðinde
Gözüm gibi, yüreðimden de düþeceksin sen de.
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.