kahkahalar çok eski bir evden yayýlýyor yýlbaþý aðaçlarý sanýrsýn ki yanýyor ne çok ýþýk,ne çok düþ,ne çok balkon,ne çok ben kitaplar ,iskemleler,þarkýlar ve hayaller durdum sokak baþýna perdelerde gölgeler kahkahalar çok eski bir evden yayýlýyor
yýlbaþý hatýrasý ,fotograflar arasý çok eski bir noelin özlem dolu yarasý bir adam ve bir þiir,bir kadýn ve bir nehir kasýmpatýlý bahçe ve çok mesut çocuklar nerdesiniz gidenler geri dönmeyen ruhlar yýlbaþý hatýrasý fotograflar arasý
susun daðlar aþkýna dua aþkýna susun çöküyor gözlerime nebuladan bir þehir artýk hissetmiyor ki ne deniz ne de nehir çok eski bir þarkýya eþlik etmiþ bir sükun zehirlenmiþ yeryüzü, gökyüzü ve okyanus susun daðlar aþkýna dua aþkýna susun
mumlar ve kedilerin kardaki akisleri o dalgýn gözlerini ne çok aydýnlatýyor mumlar ki yatay mumlar,dikey,yuvarlak mumlar þahlanan bir at gibi en son ki -fakat- gibi ne çok kedi,ne çok hiç,ne çok kömür ve alaz mumlar ve kedilerin kardaki akisleri...
eskimiþ bir yýlbaþý gecesini aradým bizim gibi eskimiþ yýldýzlara bakýnca ve gözlerin noelin siyahýndan da kara ve keman yarýsýný attýðým o sokaða ve ölen bir kitapta öldüðümüz her an da eskimiþ bir yýlbaþý gecesini aradým
anladým ki tanrýnýn mahþeri de üþüyor bu yürüyen ben miyim ,bu yanan ten benmiyim bu deðiþen ,ayrýþan atomlar hep benim mi yýlbaþý gecesinde adýmlarým düþüyor içimdeki daðlar kül,külümde bir siyah gül anladým ki tanrýnýn mahþeri de üþüyor...
ayþegül aþkým karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül Aşkım Karagöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.