göz kapaklarýmýza kilit takýlý kapanacak zamana o karar kýldý sen yat; heyy sen kalk ne oluyor bile demeden bir asýrý bile göremeden gül koklamaya doyamadan yada gülü görmeden ey hayat yazýlmýþ kader elde dolu bir sürü keder babam ölmüþ, buna kim, kim ne der
göz kapaklarýmýza kilidi taktý kapanacak zaman belli, sen büyüksün , yok küçüksün olmayacak farkýmýz farkýndamýyýz
babam seni anlayamadan gittin bu diyardan elinde deðil biliyorum þimdi yolunu nasýl bulacaðým biþey öðretmedin ki bana ders çalýþtýrmadýnki bana ölmekten baþka neyi öðrettin elinde deðil biliyorum
korkuyorum baba ya bende çocuklarýmý býrakýrsam yanlýz kalmaktan deðil yanlýz býrakmaktan korkuyorum en azýndan öðretmeden gitmeyeyim yolu göstereyim sevmeyi sevilmeyi anlatayým yaþatayým ALLAH’ým sen baðýþla ben babam gibi olmayayým.. Sosyal Medyada Paylaşın:
istanbul_rec Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.