Gittin aynalarda silindi yüzün
kalbimi ateþe yakýþým ondan
içimde sýzýlar gözümde hüzün
böyle melûl-mahzun bakýþým ondan
gittin ya yaprak döktü sevgi aðacý
inleyen dalýnda ince bir sancý
gittin ya þimdi her yer bana yabancý
kendimi daðlara vuruþum ondan
gittin boyun büktü güller gülþenler
gittin ya sarardý soldu bahçeler
uzak diyarlara göçtü serçeler
esen yele haber soruþum ondan
gittin ya tükendi mavi aydýnlýk
gittin ya þimdi her yer karanlýk
mevsimler yüzüme gülmüyor artýk
böyle garip garip susuþum ondan
kalmadý bir umut tükendi neþem
vakitsiz boynunu büktü menekþem
yüzünü görmeden ölmek endiþem
böyle boynu bükük duruþum ondan