Öyle bir can yangýný var ki yazýyorum yazdýkça kalemim susmuyor
yarýnlarým ihtilale uðradý ben vuslatý beklerken ömürden ömür akýyor suçlu ben miyim diye düþünüp duvarlara haykýrýrken yaþam telaþýmý kopup gelir içimden oluk oluk sensizlik
tarifi olmayan bir yalnýzlýk çöker hüzzam gecelerime donup kalýr kayýp þehrin görünmez kadýný yüreðim
gövdemin içinde bir þarký tutturur dilim nakaratý olmayan manidar sözlerle düþlerim bir daðýn yamacýnda haykýrýr.. belki tekrarlanan sözlerim duyulur diye
kör bir balýkçýnýn aðýna takýlmýþ sevdam sudan çýkýnca can çekiþen balýk misali çýrpýnýyor isyanlarý büyüyor teslim etmem bu caný diye
kurumuþ yapraklar dalýnda titriyor korkak bir serçe gibi düþmemek için dalýnda kanat çýrpýyor susmuyor yüreðim susmuyor kalemim can çekiþiyor avuçlarým da yüreðim…
s.ç
Sosyal Medyada Paylaşın:
HELİN. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.