gözlerin gidince gözlerimden güneþim battý,doðmamacasýna o gün bugündür üþüyorum kör kuyularda.
kelepçe misali yokluðun mevsimsiz bir ömre mahkum ederken beni zaman, celladý oynuyor gönül sahnemde. biraz daha sýk zincirini esaretin,diyorum biraz daha... acýsýz olsun ölüm,olabildiði kadar.
bir kez daha susup sana gideceðim bu sabah çiçeklere su verirken ellerin titremesin diye. yani, kimse anlamasýn beni sevdiðini eþe dosta mahçup olmayasýn diye sen, günahsýz sev diye yani sevebilirken hala baþka tenleri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.