Kırık Bir Gönül Yaprağı Titreyerek Öper

/göðsünü aç þimdi þair aþk öpsün ýslanmýþ gözlerini/





Emanet bir kalbin dudaklarýný kurutup içimizde
Nehirler boyu sözcükler doðurduk dilimizin ucuna
Oysa ne güzel bir cennet olurdu hayat
Gönül dilini yaþatabilseydik iç dünyamýzda



Güneþte kavrulan harflerin üstüne
Buzdan inþa edilmiþ bakýþlar düþtük
Dalgalarý püskürtüp gözlerimizde yükselen hasretlerin sesinde
Unuttuk mavi denizlerin kararacaðýný gün akþama dönünce
Revnâk bahçesinde yitirdik yedi renkli umutlarýmýzý
Zamaný fýrtýnalý bir kalbin dehþetine oturtup
Taþ kesmiþ þehirlerde toprak kokan kýbleler aradýk
Bulmak için kaybettiðimiz Mevla’yý
Yüzü yýkanmamýþ Leylalarda aradýk
Vefayý terk edip kýldan ince öfkeye düþtük
Keskin kýlýçlarýn üstünde yürüyüp
Yarým çýplak aþklar(d)a üþüdük



Kýþ oturdu göz uçlarýmýza
Zemheri renkli seneler boyu
Kirpiklerimizle kar süpürdük



Alnýmýza düþtü tarihten eski bir mevsim
Eridi tenimizde kýþ gün(eþ)leri



Bir aþk az evvel küstü hayata
Yara aldý bir þair sýrtýnýn tam ortasýndan



Kalemine doluyor kaný
Parmaðýnda vav sancýsý



Hekim istemez bu hal
Bilir o
Derman üç harfte saklý



A
Þ
K y/arasý bir Melâl molasý




Ýyileþtirmek lazým
Yeni doðan tüm þiirleri










Þiirime güzel sesiyle sürpriz olup ýtri bir meltem estiren sevgili Ablama kalbi sevgimle...
MHD
Sosyal Medyada Paylaşın: