S onsuz Kaygılar/ım da

Kirpiklerimi ýslayan yaðmur
Gürleme artýk göz çukurlarýmda
Takati kalmadý yorgunluðumun
Yaþamýn çenesini baðlayýp ellerimle
Güneþi batan bir gecenin sonunda
Mutlak gömüleceðim "kün" emrine
Kýrýk bir sevinç halinde



Þurada bir çocuk gömmüþler iþte
Ýzleyip uzaktan sessizce
Adýmladým topraðý yine
Utanmaz bir yüzle hemde
Sustuðum için bu cinayete
Katilim gözlerimde
Suç/umuz ortak payda



Korkunç bir cesarete bürünüp þimdi
Öldüreceðim içimde tüm cinnetleri
Pimi çekilmemiþ ölümün inadýna
Kanýmý içip þarap rengi gecede
Devredeceðim ruhumu sualsizce
Ölümün kýzýlcýk kokan ellerine



Aldanmayacaðým bir daha
Güneþe uyanan düþlerin sonuna
Çünkü gelen her yeni gün
Aldatan bir rüya



Yine kan ve yine savaþ/yine ölüm gelecek mutlaka
Aradaki tek fark
Biri düþerken bir diðeri kalkar ayaða



Geç bunu sen insan/ým
Sakýn inanma
Hem bilirsin bu dünya
"bir oyun ve oyalanma yeri yalnýzca"
Hak sözüdür bu
Yanýltmaz asla



Adý umut koyuldu tüm yaþam boyu
Sabaha düþecek her yeni günün
Sonra bürünüp yeniden günaha
Kaybolup adi bir zevkin sarhoþluðunda
Bir de dönüp yüzlerini tekrar Allaha
Ölmeyecekmiþ gibi çalýþýp dünyaya
Asýldýlar her fecr-in boynuna ýsrarla



Ýstediler ve hep gözlediler ondan
Doyumsuzca
Koþturdular yer yüzünde amansýz
Öyle kara bir inatla
Ýnsan ve sonu hep aldanma




Bir dualýk nef(e)sim var biliyorum
Onuda ölüme saklýyorum
Gözlerimde umutlar düþüyor
Ben ateþe üþüyorum





Cancaðýzým
Öp beni gözlerimden
Dudaklarýnda yýkayýp tenimi hemen
Kalbine göm beni ömürden



Verme topraðýn eline ruhumu
Korkuyorum hayatýn renginden



Annem deðil beni doðuran(?)
Bu yaþamý tanýmýyorum ben(!)








MHD
Sosyal Medyada Paylaşın: