sakallarýmda uzak dað korkularý bu ürperiþ hayra alamet deðil be usta sonumuzun sýrrýna erdik de bir tas suda yarin ýraðýnda baþ edemedik bir tuz taneciðiyle...
gözlerimin kefen beziydi o gece damlarý güvercinli kentte yokluðun göðe bakýnca kanýyor anýlarda bile en çok yokluðun anlýyor beni böyle için için kanadýðýna göre içimde...
çýplak gövdeli aðaçlarda bölünüyor uykum yaðmuru aðýr güneþi aðýr rüzgarý aðýr kabuslarda bütün dünleri ayrýlýkla kaplý bir hüzünde uyumadan ölmeliyim...
kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.