Arayış...

ben kimim ?
kimim ben ?
bir kuytuda terk edilmiþ
mutlu günlerde kalan çocukluðum
bir gün sessizce sokuldu yanýma
dokundu soðuk elleri ile yüzüme
aydýnlýðým oldu
gecenin zifiri karanlýðýnda
güneþim onunla doðdu
buðulu bakýþlarým parladý
beni kim yarattý?
neden, niçin bu var oluþ?
ben seninle yaratýlmýþtým
nedenini belkide
derin düþüncelerde fark edecektim
karanlýk fikirlerimi aydýnlatan
gözleri ile kalbimde gök kuþaðý doðan
bir annenin þevkatli elleriydi dokunuþlarý
ilk kez huzuru tatmýþtým göðsünde
ona dokunmak istedim
ellerim titiyordu
tenimde depremler yaratýyordu
Ürkek bir kuþ idim
bir o kadarda mutlu
ve ben onunla doðduðumu fark ettim
yýllar önce doðabilseydim keþke
onun sevgi dolu kollarýna...

zincirler vurmuþum özgürlüðüme yýllar yýlý
ellerim arkamdan baðlý
sanki idama mahküm bir suçlu bedenim
yürüyorum karanlýk çýkmaz sokaklarda
susarak beklerim celladýmý
ser verip, sýr vermeden giderken
susturulduðumu sansýnlar
sen rahat ol!
geçmiþin acýlý patikasýnda ayak izlerim
sana kavuþma anlarý ile düþüncelerim...

kara daðlarý hiç sevmedim
ihanet kokuyor nemli bulutlarý
direncimi alýp götürüyorlar benden
seni yazmak istediðim her an
yasaklar konurken senli saliselerime
oysa ki ben ne yasaklar deldim
ölümlere meydan okudum
senli kavuþmalar adýna
takma sen kafaný içli feryatlarýma
eðlen sen hayatýn sana sunduklarý ile
beni ölü bilsinler
çünkü;
her ölüm onlarý korkutur...

senden uzak yaþadýðýmý sanma sakýn
mevsimlerin kývrak sýcaklýðýnda
kýþýn zemheri ayazýnda bile
içindeki buzlarý eritecek kadar sýcaðým
boþuna sarma yaralarýmý
yamalar örme kalbime
içinde kalmayý düþünüyorsan
býrak kendi kendine kapansýn
beni;
sana, ne zaman senden baþkasý anlatýrsa
iþte o zaman
anla
beni kaybetmiþsin...


03.01.2012________________Seher_Yeli

Papatyama sonsuz sevgilerimle, bu þiiremede nefesiyle hayat verdiði için çok teþekkür ederim...


Sosyal Medyada Paylaşın: