Yaprak Dökümü

Ne varsa toz toprak
Çamura bulanmýþ maziyi süpürdü
Cennet süpürgesi çiçeði salkým saçak
Zamanýn silik ayak izlerinde yürüdüm


Saflýðýn büyüsünde aydýnlandý özgün yüreðim


Ne var ki
Çoðaldýkça çoðaldý içimde kýrgýnlýklarým
Daðýldým


Yaðmurlar bereketlendi saçlarýmda damla damla
Baþý döndü sabahýn
Düþtüm
Cürmüne sarýldý gölgem
Yavaþ yavaþ tükendim


Gecenin gözlerine baktým yoktun
Serili gökyüzünde ay çýrýlçýplak
Sessiz ve manidar
Zira yorgunum
Mazinin soluk anýlarýndan seçebildiklerim bu kadar


Kalbim hala hasarlý
Dallarým incinmiþ her biri bir yerde
Ancak bu þekilde sensizliðe direndim
Bu mevsim yaprak dökümü yokluðun
Çoðalýyorsun


Gözlerim ise
Yýldýzlarý çalýnmýþ bir gökyüzü
Göç baþladý yüreðimde
Uzak diyarlara doðru
Umutlarým düþlerimde tutsak


Parlak bir ýþýða doðru karanlýða yol aldým
Görünüp kaybolmak
Yaþayýp solmak gibi
Gelip gitmek mi yoksa
Bir anlýk tebessümle hayatta kalmak...






Sosyal Medyada Paylaşın: