Unuttum sanma karanlýkta tek basýma kaldýgým günleri bir mum ýsýgýnda sabaha cýkarmýyým diye düþüncelerimi rüzgarýn heybetli boguk sesinde içimin titreyiþlerini Vee... kalbimin acýsýyla uyanýþlarýmý rutübetli vücudumun çýrpýnýþlarýný seni de nasýl sevip özlediðimi unuttum sanma! Çünkü asla unutmam seni... þeytana uyup pusulara atsan da beni fani hayatta cehennem ateþine teslim etsende bedenimi rüyalara mahkum etsende mutluluðumu hala soluk alan ruhuma bir de sen diye büyüttügüm gül tohumuna dokunma.. Ve aðlama artýk durdur yaðmurlarý yalancý bir kýþ daha olmasýn o kadar gerçek olsun ilk miþ gibi ama tutma ellerimi çünkü yine gideceðin belli Hiç gelmemiþsin gibi yap ve gözlerime bakýp sil giderken tüm herþeyi.. Hiç sevmemiþim gibi... iyi geceler... Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.