AY GÜLÜM!
AY GÜLÜM!
Gözlərindən bir od düþdü qəlbimə,
Bu atəþdən necə keçim, ay gülüm!
Dolanaydým bir alovlu duyðu tək,
Xəyalýnda biçim-biçim, ay gülüm!
Süzdüm göz altýndan hey sətir-sətir,
Qalmayýb nə məndə təmkin, nə səbir.
Düymələr yaxanda qərib görsənir,
Ýcazə ver özüm açým, ay gülüm!
Qýsqanclýðýn gizlədəmmədi nərgiz,
Bənövþələr boyun bükdü çarəsiz.
Saçlarýn qürurla çalxanan dəniz,
Toxunmasam yanar içim, ay gülüm!
Yaman düþdün Elbəyinin canýna,
Yatdýn ürəyinə, hopdun qanýna.
Bir fərman ver, Ay çəkilsin qýnýna,
Var gücümlə səni qucum, ay gülüm!
Elbəyi Cəlaloðlu
Þair dostlarýn yorumundan:
Telkök:
Sen diyen sevdalar alýpdý meni
Min türlü cefaya salýpdý meni
Ürexden hançerle delipdi meni
Qaným axar sicim sicim ay gülüm ....
Sosyal Medyada Paylaşın:
elbeyicelaloglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.