Beyoğlunda bir sonbahar.

Gidiyorum bir temmuz akþamý,
martýlarýn abandýðý haliç,
piere lotti’nin penceresinde,
ertesi görünüþüyle olmayacak.

Ben görmeden geçecek
eþsiz rahatlýðýmla Beyoðlu’nda
bir sonbahar daha.

Ortaköy’de bir liman kahvecisi
kapýcakmýþ gibi durmasa kapý önünde,
demirlerdik belki.

Öðrenci olsaydým
Galata Kulesinden bakardým,
manzaralara ödemeyi sevmem çünkü.
Öðrenci olamadým, akþamcýlarý almýyorlar
bende gidiyorum zaten.

Beþiktaþta sahilde bir sabah dileyemedim senle bir türlü
ya soðuktu ya üþengeçti zaman.
Zaten ne geldiyse baþýma zaman_lama yüzünden geldi
ya erkendi ya çok geç.

ben gittiðimde sarýyerde geceydi
üsküdar bir cami avlusu
Kadýköy eylem adýmlarýyla
Bakýrköy neye benzeyeyim diye düþünürken
Beyoðlu kendi halindeydi
her yer ona çekerken
.
istiklal_imizle oyna_masalardý (adýmlarýnýzýmý incitti söktünüz o taþlarý?)
yapboz belediye çarklarý.
Eþsizliðinde bir sonbahar daha dilerdim
beyoðlunun arka sokaklarýnda...
gidiyorum..

Sosyal Medyada Paylaşın: