anadolumun bereketli topraklarý gibi
türkülerim buram buram hep sen kokuyor
yaðmur yüklü bulutlar gibi
hüzün yüklü bir sevdaydý benimkisi
yüreðim týpký
elindeki kuru bir ekmek parçasýna aþýk olan
sefil bir çocuðun yüreði gibi hasretine atýyordu
artýk
yýrtýk düþlerimdeki rüzgarlarda savruluyorum
hangi coðrafyaya hangi þehre akýyorum belli deðil
içinde sen olmayan yaþamýn
kýyýsý bile dar geliyor nefesime
þimdi ben
gölgelenen umutlarýmdaki ýþýðýna hasretliliðimle
senli anýlarýmý gözyaþlarýmla harmanlayýp
yüreðimin karanlýk mahzenlerine yatýrýyorum...
28/09/2007
DM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.