Bazen Yazarım Mesela...

Uzun uzun bir þeyler yazasým geliyor bazen
Uzun ama kýsa kýsa saçma þeyler,
O yüzden kendimden bahsedesim geliyor,
Saçmalayacaðým ya iþte baþka türlü olmuyor.

Mesela aðlarým ben ama durduk yere deðil,
Belli bir nedenden ötürü de deðil,
Öyle merdivenden inerken falan, ellerimi yýkarken,
Aynaya bakarken, dayanamam aðlarým,
Boþ yere deðil de sebepli bir sebepsizliðe aðlarým.

Mesela susarým ben ama durduk yere deðil,
Bir bardak su soldurur, yudum yudum içerken susarým,
Bazen kendime gelirken susarým, konuþurken susarým,
Aðlarken de susarým bazen, söyleyemem hiçbir þey,
Her þey düðümlenir dilime de aðlarken susarým ben.

Mesela kýzarým ben ama durduk yere deðil,
Yolda yürürken kýzarým mesela, baþkasýna deðil,
Kendime kýzarým bazen, aðaca çarptýðýma,
Bir þey olduðundan deðil de aðaç incindiði için kýzarým.
Aynaya bakýp kýzarým mesela, kendime deðil de aðlayan hayalime.

Mesela gülerim ben, bazen durduk yere, bazen deðil,
Elime bir kupa dolusu çay alýr, içerken gülerim.
Her yudumda ayrý bir kahkaha, her kahkahada ayrý bir suskunluk.
Bazen uyurken gülerim, kendimden habersiz,
Mutluluðumdan deðil de saçmalýk olsun diye gülerim iþte.

Mesela uzun uzun dalarým ben, durduk yere,
Bir þey olsun istediðimden deðil,
Birini beklediðimden de deðil, öylesine,
Unuturum derdi, kederi dalarým hiçliklere.
Mutlu hayaller kurmak istediðimden deðil,
Kaybolup gülmek için,
Kendime gelip aðlamak için,
Her þeyin farkýna varýp kýzmak için,
Sonra yine uzun uzun dalmak için.

Bazen giderim ben mesela,
Geri gelmek için deðil, ama
Bazen koþa koþa dönmek için giderim.
Kendime gelmek için giderim bazen,
Yolum ne kadar uzun olursa o kadar çok yorulurum,
Yoruldukça daha da çok farkýna varýrým her þeyin
Aðlamanýn, susmanýn, kýzmanýn,
Gülmenin, uzun uzun dalmanýn ne olduðunu daha bir iyi anlarým.

Bazen oturur bir tütsü yakar, dumanýný izlerim mesela,
O kývrým kývrým giden dumanlarýn arasýndan geçen
Uzun ince dumaný izlerim mesela.
Sorarým sonra kendime:
“Bir bardak daha çay alýr mýsýn?” diye.
Sonra düþünürüm uzun uzun, ama kýsa þeyler.
Düþünürüm ama susarým, söylemek istemem,
Bazen yazarým onlarý da bazen kalem varmaz yazmak istediklerime.
Sonra kýrarým kalemimi, sustuðum için cezalandýrýrým kendimi,
Uzun bir süre yazmamak için, yine uzun uzun susmak için.

Bazen çeliþkiye düþerim mesela,
Sigara içerken dumanýnda boðulurum.
Kendime üzülürüm de mutlu olmak istemem,
Bazen elim gider kitaplara da
Yeni baþtan yazmak isterim okumak yerine.

Bazen özlerim mesela, delicesine.
Göçmen kuþlarýn sýcaða gitmesini bildiði gibi garip bir özlem oluþur.
Annemi özlerim mesela, babamý, ablamý, abilerimi, kardeþimi,
Herkesi özlerim, kendimi de özlerim.
Bazen de kendim olmayý özlerim mesela.

Mesela severim ben ama durduk yere,
Yetim çocuðun Baba hasreti gibi,
Öksüz bir gencin Anne özlemi gibi severim.
Babamýn çay bardaðýndaki dudak payý inadý kadar çok severim.
Aðaca konan bir kuþu, koparýlan bir çiçeði,
Kanadý kopan bir arýyý mesela.
Züleyha’yý severim bazen, Yusuf’un gözbebeklerinde mühürlüyken,
Bazen Yusuf’u severim, Kenan ilinde kaybolduðunda,
Bazen Fýrat’ý severim, tersine aktýðýnda,
Hilal’i severim mesela, gözleri güldüðünde daha çok severim.
Aslýnda kendimi severim daha çok,
Ben olmasam sevecek kimsem olmazdý, sen olmazdýn,
Evet, evet! Sen olmazdýn,
Sende beni sevemezdin ben olmasam.
Ve en güzeli, yazamazdým sana bunlarý, hepinize, kendime...

Sosyal Medyada Paylaşın: