Ne de zor gerçeði kabullenmek, Gitti ve bitti diye yüze vurulan gerçeklerle yaþamak ne zor, Oysa ne isteklerle çýkýlmýþtý, Belki bir daha adým atýlamayacak olan bu eþsiz yola Ne kadar zormuþ gerçeði saklamak, Hissettiðini söyleyememek,ne kadar da hainceymiþ Seviyorum desem yalan söylüyorsun diyeceksin belki ama, Sevmiyorum demem de kendime ihanet Meðer ne yalancýymýþ hayatýmýza "arkadaþça sevmek" kavramýný sokan þairler. Olur ya ilahi bir güç çöker iki omzumuza, Çöker de anlatýr en çýplak haliyle bizi bize. Gerçi anlamý yok... Biz Mevlana’nýn dizeleri gibiyiz seninle Giriþi engin ve de durgun, Geliþmesi olaðan dýþý, Ve sonucu sadece kaderin belirlediði, Garip bir bað üzerine kuruluyuz seninle.. Avazým çýktýðý kadar baðýrsam þimdi Gözlerin gözlerime deðdiði anda Ya da sesinin ruhuma ilk dokunuþunda Yahut hayallerimde büyüttüðüm seni, Seviyorum desem ne farkeder…
M.F.K. Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetfatihkonas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.