Gittiðini bilmeden ayný yerde bekledim Gelmeyince içimde sanki fýrtýna koptu Siluetler halinde her seherde bekledim Anladým ki hayatýn bensiz bir yola saptý Gittiðinden deðil de sessizlikten muzdarip Olup da hayallere dalýyordu bu garip
Þunu bil ki; göklerde uçamaz yalnýz turna Þunu bil ki; ölümden kaçamaz yalnýz turna
Þimdi vardýðýn elde buldun mu ki dengini Ben bu asrýn aþýðý, oldum Mecnun’a selef Kim kazanýr bilemem bu sevdanýn cengini Leyla’m, senin uðruna kendimi ettim telef Vademi doldururken bilinçsiz, ikilemle Yaradana sýðýnýp, kaldým bitmez çilemle
Nazlý yârim terk eder, yýkar güzergâhýný Gökler kýyama durur ezanlar okunurken Kim yanýltabilir ki Hakk’ýn kýble-gâhýný
Tanýmadan geçersen birgün hýzla yanýmdan Kahrolurum inan ki için için aðlarým Âlem bana dar gelir vazgeçerim canýmdan Öyle bir ah ederim yürekleri daðlarým Damla damla suyunla sula tek dal gülümü Sakýn koparýp atma biricik al gülümü