YOLUM YOKLUĞA ÇIKAR
Gül mü solmuþ bahçemde hava neden pis kokar
Umutlarým bohçamda yolum yokluða çýkar.
Lügatimde lehçemde ihanet habis kokar
Saðýmda bekler ölüm,solum yokluða çýkar.
Þeytan durmuþ tepemde,ya öl ya öldür diyor
Ýki ara bir dere gel beni güldür diyor
Aklým ile imaným yapma bu zuldür diyor
Saðýmda bekler ölüm,solum yokluða çýkar.
Kutsanmýþ tabularý heba etmek ar bana
Eder isem bu dünya kabirden de dar bana
Her þekilde bir ziyan,yakan azap var bana.
Saðýmda bekler ölüm,solum yokluða çýkar.
Helalinden bir yuva kurmayý düþlemiþtim
Sevgilimin gönlüne sevmeyi iþlemiþtim
Ona bakan herkezi kem diye fiþlemiþtim
Saðýmda bekler ölüm,solum yokluða çýkar.
Sadakat kalesinden düþüverdi ansýzýn
Lakin kaný akmadý yâr denilen kansýzýn
Tek sahibi Allah’týr canlý ile cansýzýn
Saðýmda bekler ölüm,solum yokluða çýkar.
Son anýmda yetiþti mihmaným olan dostum
Hakikati gösterdi ruhuma dalan dostum
Aþk varlýkta yok olmak,gerisi yalan dostum
Saðýmda bekler ölüm,solum yokluða çýkar.
ünsal Arslankaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünsal arslankaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.