Eski bir türkü sen gibi dilimde... Sol yanýmýn esintisinde savurduðum bedenim Düzlüklerin en ucra yamacýnda ensemde senin kokun Ama sen yoktun...
Hasretimin en dayanýlmaz haliydi gözlerin Gök yüzü sendin yer sen bu Sema da... Ah bir de seni kucaklýyabilsem Saflýðýn kirlenmiþken yine de Aþktýn sen...
Sensiz ömründen giden yýllar gibi kaçýp gittin benden Sensizliðe bir suret ölüm kadar gercek
Yalanlarýn ardýna saklanmýþ bir hayatý yaþamýþýz biz Sancýlý ayrýlýklarýn birleþtiði bu güne kadar Herþeyden kaçabilirsin ama benden asla Yüreklerimiz böyle aþkla yanarken asla
Düþ yaðmuru aðlamaklý gözlerim Hasretim tenine hasretim sevgilim... Kimse bilmesin yaðmurlardan baþka Ne senin yaþadýðýný içimde Ne nefes aldýðýmý gözlerinde Bu kadar severken birbirimizi Üzmesinler artýk bizi...
Ýhaneti koynuna saklanmýþ bir aþk deðiliz Biz bir birimiz için yeþermiþ filizleriz...
Yunus Özkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.