- Ne Firavun ne Nemrut ne Sezar kaldý beyim, Hepsinin arkasýndan bir mezar kaldý beyim.-
Hayat denilen kumar öyle bir hâl aldý ki Hep yeki arar oldu hileli zarlar beyim. Gurur namert önünde öyle naçar kaldý ki Konuþsan suç sayarlar, sussan kýzarlar beyim.
Bu yüzden sus pus herkes, bu yüzden bomboþ saha Bu yüzden doðmaz güneþ sürgün olmuþ sabaha. Ama ben susmuyorum,ve hiç susmam bir daha Çünkü kendine yontar olmuþ hýzarlar beyim.
Belli ki suçunuz yok, ama hep öyle dendi Belli ki bir gerçeðin üstünde beyin fendi. Hem artýk sayenizde ne kul var ne efendi Herkes kendi payýna vatan pazarlar beyim.
Ne evlatlar büyüdü, birer melek(!) her biri Memleketi kurtarmak iþlerinin tabiri. Ama öyle evlat ki býrakýnýz kabiri Babasýnýn ceddine söver, azarlar beyim.
Devlet denilen mülkü sokarken en derine Tüm kalemler kýrýlýp silah kondu yerine Ve büyük sultanýmýn fermaný üzerine Gölgesini seyreder oldu nazarlar beyim.
Karanlýða karanlýk katarken birileri Herkese iþ yüklendi, yatarken birileri. Üstelik bile bile batarken birileri Doðmamýþ bebekleri þahit yazarlar beyim.
Ama siz de bilin ki, dalýn inceldiði an Tomurcuðun çatlayýp meyveyi deldiði an Son sözün söylendiði, zamanýn geldiði an Size de üç metrelik bir ev kazarlar beyim. Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.