Ben buyum işte

Ne zaman
dönsem arkama þöyle bir bakýnsam
hatalarým sinsi, sinsi hep güler olurdur arkamdan.
Kendime kýzarým, kaderime kýzarým
ve doðrularým!
eðrilerim!
ve geçmiþteki tüm yaþanmýþlarým
düþmezken, yakamdan...

Ýster yürürken olsun, ister otururken
ister yerken ister içerken
ve ister bir akþamüstü, sakinlikte ufku seyrederken
/Dalgýn, dalgýn bir deniz kenarýnda
boðulur gibi olurum, boðazýmýn düðümlenmesinden
bazen..
Ve bazen de, bir damla gözyaþým
istemeden,
süzülürdür, yanaklarýmdan..

Sel olurdur duygularým çok zaman.
Irmak olur akardýr, yavaþ, yavaþ, ben düþündükçe yataðýndan.
Bezen coþardýr
ve bezen de yýkar, /bendinden bile aþardýr
ben geçmiþimle boðuþurken
Ýçimde kora dönüþmüþ oturmuþ duygularým…
Ve
bir de,
duygularým hissettiklerim geçerken aklýmdan.
O içimdeki hasretliðin kora dönüþtüðü kahrolasý gecelerimde
yanarým terlerim, hatalarýmdan…

Ben buyum iþte.
Ne sen sor, ne de ben söyleyeyim derdimi.
daha sana.
Göðsüm çarpardýr, geçmiþimi her anýþýmda.
Sanma ki yaþadým ben, her kez gibi güzellikleri
gençlikte
De /sanma aklým seviþte.
Geldim ömrümün artýk sonuna
yele vererek, sele vererek kendimi…


A.Yüksel Þanlý er
29 Aralýk 2011-12-29
Antalya




Sosyal Medyada Paylaşın: