Qaraqoyunlu
Qaraqoyunlu
Göyçə mahalýnýn Qaraqoyunlu dərəsinə
Qazaxdan boylandýq yenə yollara,
Xiffətdən of çəkir Qaraqoyunlu.
Qəlbini məngənə sýxýb elə bil,
Dərdi də saf çəkir Qaraqoyunlu.
Bir-birinə doðru əliuzalý,
Gədəbəy elləri, Göyçə mahalý.
Nəymiþ Haqq yanýnda görən babalý,
Düþünür, laf çəkir Qaraqoyunlu.
Sönmür Xəryə daðýn qəlbinin közü,
Çömçəli bulaðýn zýðlanýb gözü.
Aðlayýr, sýzlayýr, kövrəlir özü,
Həsrətdən səf çəkir Qaraqoyunlu.
Daracaq qayadan yoxdu bir xəbər,
O daþlý bulaqdan qaynayýr zəhər.
Bəryavad kəndinə getsəydi bir ər,
Görərdi nəf çəkir Qaraqoyunlu.
Çayý dəm almayýr Çaykəndin daha,
Dərd Əmirxeyirə gəlibdi baha.
Cývýxlýnýn sazý köklənib aha,
Bəs nəyə dəf çəkir Qaraqoyunlu?
Gizlənib kafirdən bəlkə Þirinsu,
Axýdýr meþəyə irin-kirin su.
Meþəkənd olubdu indi dərin su,
Durubdu ov çəkir Qaraqoyunlu.
Hardasýz, ay Gölkənd, ay Qaraqaya,
Þeytanlarmý dolub yoxsa Tərs çaya?
Elbəyi, özün get bu hay-haraya,
Deməsin xof çəkir Qaraqoyunlu.
Elbəyi Cəlaloðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
elbeyicelaloglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.