... Karadenizin en uçlarýndayýz çocuk Gökyüzünde siyah bir toz bulutu Karabasan gibi gelirken üzerimize Siyanürlü zehir sofrasýnda Ýçeriz ölümü....
Kör gözlerle bakarýz Lâl dilimizle Ne çok söylenceye kör susar Ellerimizde kurþun aðýrlýðýnca yaralar Ayaklarýmýz cüzzamlý yapraklar gibi kuþlar Uçmadan düþüverir güncesi
Daðlarýmýzda yeþerirken dört mevsim kekikler Dalgalandýkça aðýtlar söyler kokularý Öksüz bir saman alevi Bakýþlarýnda hüzün Yamalý bohçalarýnda Rüzgar estikçe çoðalýr yaralý sevdalarý
O yamaçlar ki yasaklý bir þarký gibi Itýrlý bitkilerin kaya diplerinde Papatyalarýn ölü beyazlarýnda Endamý sararmýþ söylemlerin Yarým kalmýþ yanýyýz mavinin
Bin aðaç bir aðacýn koynunda büyür Büyür sözlerimiz ve görmeyen gözlerimiz çocuk, sen büyüme
Geceleri yýldýzlar paramparça bölünür Ay (ruhuyla)bembeyaz bir kefene bürünür Lacivert atlas solar teninde ölür Aðlamaktan yaþ kalmaz bulutlarýn gözlerinde Tamiri zor paslý bir kuyudan çýkarýlýr ömür
Masal deðil küçüðüm Þimdi anlamazsan da Hele bir büyü oksitli baharlarla Sen istemesen de çýnlayacak kulaklarýn Bir yanýnda duran sýzý Kangren yanýðý gecenin koynunda Yuvasý bozulmuþ serçenin sonatýyla Gün dökümünde kanayacak yeniden
Buralar soðuktu o zaman Küllerin rehin aldýðý Gri bir göçük altý dünya Aðýtlarýn yýllarca susmadýðý Bebelerin ana karnýndayken hayata küstürüldüðü Yalancý renkler ince ince nöbetteyken Masallarýmýz hep gözyaþýyla anlatýlacak
Ömrüm yetmez sana anlatmaya Bugünün çocuklarýnýn yarýný göremeyecek olmayýþýný
Gelin olamadý genç kýzlar Kýna yakýlacak avuçlarý olmadý ellerinde Asker olamadý gencecik çocuk Yok oluþunu haykýrdý yüzüne aynalar Oysa o ayaklarýnýn tutmadýðýný anlayamayacak kadar Aþk ile baðlýydý vatanýna…
Sana anlatamýyorum çocuk Sabah güneþin doðmadýðýný Hiç bir zaman sýcaklýðýyla yakmadýðýný alnýmýzý Kalýn çizgilerimizin derinleþtiðini O soðuk gecelerin ardýndan çýkamadýðýný aydýnlýða Bir mýsra bir hüzün türküsü olduk biz Ýçimizde þarkýlar deryasýnda kaybolduk Yaþayamadan yeþili maviyi Çocukça bakýþlarýmýza yakýþtýramadýðýmýz Beyaz bir örtünün içinde Simsiyahýz Ýþte geldiðimiz gibi gidiyoruz
Hibrit tohumlar ektik kirli topraðýn aç kalmýþ kalbine Temiz bir çarþaf gerdik göðe Tütmesi hiç kesilmedi nefeslerin Yanmadý bir daha ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ülviye Yaldızlıı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.