YEÞÝL DÖNGÜ ... Geçerken maviyi bir baþtan baþa Ötesi sarý bir gün doðumu Yeþile çalan bakýþlarýyla Ah roza öksüz salýnýrken Çýplak ayaklarýyla koþarken karýncalar Bir baþtan bir baþa toprak ve kül Hiç bilmediðin her dilde söylencedir
Salýndý gök avuçlarýma bakarken Halka halka yüzüme vurdu güneþ Açýldý pencere kirpiklerimden Bir yosun kolonisi ve deniz Bir lirik þarký içten içe susarken
Ýçerken aþkýn zehrini asuman Þarap dökülüyor dudaklarýndan Kýzýl bir þerbet dolanýyor diline Masal tadýnda bir rüya Sarhoþ naralarý atýyor bulutlar Ne zaman aðlanýr içimdeki yaðmura ?
Yaz be sevgili Adýn gibi bir aþký Islak yapraklara Sonra taþa, topraða Billur bakýþlý bir güvercin Kanatlarý ellerinken Düþmesin hiç bir þiir boþluða...
Bir masal kuþuysa Anka Ben yaðmurun gövdesiysem Sen bulutsan her mevsim Bir hüzün ertesi sor geceyi Koynumda çiçek doludur ihtimal Cennet bahçesinden devþirilmiþ Anla hýrsýzým ben Gerçek bir aþka Yürek taþýyan...
Yorumu Ýçin: Selami Yiðit’e Teþekkürlerimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ülviye Yaldızlıı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.