Bir adam vardý; Ýri mi iri gözleri, Geniþ omuzlarý, Esmer bir teni…
Bir adam vardý; Elinde kara bir kalem ve eski de Bir tütün tutardý cebinde… Üstelik, Önünden hiç eksik etmediði Tavþankaný bir çayla, Sýðdýrmýþtý tüm kederleri, Yeryüzündeki o noktamsý cismine… Kamburlaþýrdý sanki dünya, Onun yüreðinin emsalsiz aðýrlýðý altýnda… Sallanýp durdu zaten küstah Sirkeleyebilmek için onu sýrtýndan…
Bir adam vardý; Bembeyazdý, gül kokardý hayalleri Sýðmadý ama bedenine, Sýðdýramadý! Sonra gözyaþý olup aktý Döndü nehirlere, Katýldý denizlere…
Bir adam vardý; Öyle bir adamdý ki, Ýsmi masallarda saklý…
ZUHAL ERASLAN Sosyal Medyada Paylaşın:
cancer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.