mevsimi geldiðinde yeniden
gülzar olacak nasýlsa
oturmuþ
bir yaðmuru beklerken
tutuþturup dudaklarýma bu sýrlý mim’i
sen giderken vakit çoktan ikindiydi
’bir’ adýmdý
bilekleri henüz kesik bir ceset
en az ismimle müsemma …
sol kolum uyuþuyor hakim bey!
aklýmý yele verdim
zaten aþk bulutlara emanet
bu celse de sona erdi
ne mahkum belli henüz
ne de maktulün akýbeti
pür/telaþ bir sessizlik kadar
kýrçýllýdýr kalbinde kelepçenin sesi
zul dediðin gül çýðlýðý
zikreyleyedur derviþim
secde makamýn olsun
bulamazsýn kaf ardýnda artýk
makamý-ý ibrahim
söz savunmada
her söz özünden mýhlý
henüz çaðýrmadým ben
kendine mahfî son tanýðý