ACININ RENGİ

içimdeki
acýlarýn boðduðu yorgun umut
ranzamda zula ol
taþ duvarlara sin
çimlen çelik kapýlarda
kök sal dur

üzüm hevengi
söðüt çubuðuna sarýlý sevda
kopar
sun dudaklara
þýralý elleri
em dur

dert asýlý yellekte
kurumaya durmuþ
kabuðu olmuþ kehribar
bak dur

yol sýra selvi
güneþe karþý durmaya yeminli
toprakta bir hüzzam aðýt
çukurlar nemli
çek dur

ne yana gider
su üstünde bir çöp
sana akar
ak dur

ARALIK / 2011 / ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: