MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-310-)(-)(-)(
ASIKLUZUMSUZ

)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-310-)(-)(-)(


*********************************************************************
**********
Kaldý
**********

Kime arzedeyim garip halimi
Derdim dinleyecek canlar mý kaldý
Dert yükledin felek büktün belimi
Bu derdi çekecek yanlar mý kaldý

Gahi Mecnun gibi çöllere daldým
Gahi Kerem gibi sazýmý çaldým
Gahi bu gönlümü efkara saldým
Oturup duracak hanlar mý kaldý

Aþkýndan yanarým döndüm deliye
Döndürdüm yönümü gidem Veli’ye
Emici gönlümü verdim Ali’ye
Geriye dönecek þanlar mý kaldý

***************
Kul Emici
***************

1938 yýlýnda Hekimhan’ýn Baþkýnýk köyünde doðdu. Asýl adý Ýbrahim Emici’dir. Ýlköðrenimin köyünde tamamladý.

Þiire ve müziðe olan eðilimden dolayý babasýnýn önemli desteðini gördü. Baþak köyünden Ahmet Dede’den baðlama çalmayý ve geleneði öðrendi. Kýsa sürede kendini geliþtiren Emici, köy meclislerinde ve cemlerde baðlama çalarak yörede adýný duyurdu.

Askerlik dönüþü bir süre köyünde rençperlik yaptý. Daha sonra Ankara’ya yerleþerek çeþitli iþlerde çalýþtý. Bu dönemde Ali Kýzýltuð, Kemal Keskin gibi kiþilerle tanýþarak birlikte bazý kayýtlar yaptý. Ayný dönemlerde Nida Tüfekçi ile karþýlaþtý ve birçok kez radyoda program yaptý.

Yöresinden birçok türkünün halk müziði arþivlerine aktarýlmasýna kaynaklýk eden Emici’nin þiirleri çeþitli araþtýrma ve dergilerde aktarýldý.

Ýbrahim Emici, 1998 yýlýnda bir kamu kuruluþundan emekli oldu.

---------------------------------------------------------------------
.....................................................................
)(-)(-)(-BUÐULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-310-)(-)(-)(

Nerede o günler, nerde yarýným
Sevgiyle yad etsem dünler mi kaldý
Eridi kalmadý benim derunum
Gülmek istediðim günler mi kaldý

Bulsaydým yeniden gördüðüm gibi
Birlikte düþ hayal kurduðum gibi
Hepsi de terk etti sevdiðim gibi
Bu dostum dediðim canlar mý kaldý

Derin düþünceyle kýzarýr afak
Acýyla,hüzünle gelir her nifak
Uykusuz gözlerle söküyor þafak
Sevgiye aðaran tanlar mý kaldý

Yanmýþ ve yýkýlmýþ koskoca mazin
Bu sevda çok acý hem de çok hazin
Her nereye baksam silinmiþ izin
Senden bir bergüzar an’lar mý kaldý

Bülbül yuvasýnda baykuþ öterken
Bu günlerim dünlerimden beterken
Siyah beyaz olan filmler biterken
Göz göze gelinen sonlar mý kaldý

Nasýl sevdim onu bilseler nasýl
Aþktan söz ederdi sazlarda fasýl
Ben mi bilemedim sevgide usül
Anlatsam derdimi dinler mi kaldý

Bilirim bir ömrü yare adarsýn
Sevda surlarýna olmuþ cidarsýn
Sen de derdin ile göçüp gidersin
Lüzumsuz halinden anlar mý kaldý

Sadýk Daðdeviren
Aþýk Lüzumsuz

DERUN:. Ýç, içeri, öz. 2. Gönül, yürek, ruh
AFAK: 1. Yer ile göðün birleþmiþ gibi göründüðü yer. 2. Ufuklar
NÝFAK: Geçimsizlik, anlaþmazlýk, ara bozuculuk
BERGÜZAR: Unutulmamak için verilen hediye,hatýra
CÝDAR : Duvar,zar

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.