Uğur Böceğim

Gitmek dönüþlerin yüzünü kýrar


Ellerimde tükenir gün artýðý akþamlar
Güneþi özleyen karanlýklarýn çýðlýðý sarar içimi
Terk edilmiþ bir kuþ yuvasý olur gözlerim
Mevsimleri alabildiðine
Derince özlerim


Gitme benden uður böceðim


Serçeler baþýmda sancýlý uçar
Çok sesli baðýrsalarda
Çok sessiz aðlayamaz onlar
Ki sýrf bundan
Ölmesin isterim mavide kuþlar
Son nefesi avucuma dökene kadar


Yaþam
Umut yitince kayýttan düþer
Beynimi üþürüm o dem
Aklým mecburen kalbime koþar
Ýki harf bir kelime olsa da cevap
Yine de bir cümlede buluþamazlar


Uçma böceðim bahar düþene kadar


Göçmen kuþlar þehrime telaþla göçer
kör düðüm bir zaman birikir ellerimde
Gömülür içime eskimiþ yýllar
Yarýn bir meçhul olur
Kalbim vakitsiz üstüme çöker


Aðla böceðim ben gülene kadar


Uyumak isterim
Ýntihar kokar retinada renkler
Korkularýmý koyup baþucuma
Rüyalarda ölürüm geceler boyunca


Uður böceðim de þimdi aþk ne vakit doðar


Bir ölünün soðuk yüzüne dökülür yaþam
Daðýlýr yollarý þehrimin
Sökülür avuçlarýmda aþiyan düþler
Serçeler aðlar
Kýrýlýr dallarý çýplak kalýr aðaçlar


Ölmesin isterim Yusufçuklar
Aþk gülene kadar


Ve
Uç, uç böceði
O en çok kýrmýzý
(Aþk) sever...




aralýkyirmiyedibirASRvakti...
MHD
Sosyal Medyada Paylaşın: